Zondag 15 september waren wij aanwezig bij de intrede dienst van Ds. Freytag inde Evangelisch Lutherse kerk in Groningen. Het was fijn om deze dienst mee te mogen vieren. Een dienst vol muziek, samen zingen en verbinding. Een prachtige dienst, waarbij we achteraf niet door hadden dat we bijna 2 uur in de kerk hebben gezeten.
Na de dienst gingen mijn gedachten terug naar Bali, waar we aanwezig waren bij een dienst die ruim 4 uur duurde.
Als je de taal niet spreek, is dat een hele lange zit.
Tijdens COVID-19 waren wij voor 6 maanden op Bali. We waren veel in het Garuda House. Leo, de vader vertelde dat Itin, één van de meisjes binnenkort de kerkdienst mocht openen met een ceremoniële Balinese welkomsdans.
Itin houdt van dansen. Toen wij haar een aantal jaren geleden leerden kennen, liet zij al direct een dans demonstratie zien. Maar Itin is niet opgegroeid op Bali en Balinees dansen heeft ze nooit geleerd. Toch wilde ze heel graag meedoen in de kerk en zij ging druk oefenen. Er was geen druk, maar Itin had 4 weken de tijd om deze moeilijke dans eigen te maken.
Een week voordat de dienst was, kregen wij nog een privé voorstelling. Itin was er klaar voor en wij werden uitgenodigd voor deze dienst.
De dienst begon om 17:00 uur en tegen ons werd gezegd dat we op tijd moesten komen, want het kon wel eens druk worden.
Wij gingen op tijd heen en om 16:30 uur zaten we in de kerk. Pas toen kwamen we erachter dat het een inzegening was van een nieuwe predikant.
Itin mocht haar Balinese welkomsdans doen aan het begin van de dienst. Zoals de naam al aangeeft, wordt iedereen middels deze dans welkom geheten. De hele dans duurde ongeveer 10 minuten. Tot zover het optreden van Itin.
Wat volgde was een hele lange dienst, met heel veel toespraken om de nieuwe predikant welkom te heten. Het was inmiddels 19:00 uur. De inzegening was geweest en er was al veel gezongen. We hoopten toch echt dat de dienst voor 20:00 uur was afgelopen. We zaten nog midden in de COVID-19 tijd en alle restaurants en winkels moesten om 20:00 uur sluiten. We kregen toch best wel trek.
Maar de toespraken gingen nog even door. De taal over geloof, hoop en liefde is universeel. Maar op dat moment kregen wij weinig meer mee van alle toespraken.
Tegen 20:30 uur merkten we dat we richting het einde van de dienst gingen. Er werd gebeden en ondertussen zaten wij al 4 uur in de kerk.
En toch hadden we het niet willen missen. Tegen 21:00 uur was de dienst afgelopen. De meisjes van het Garuda House waren blij dat we er waren. Maar ook bij de andere kerkgangers werd het zeer gewaardeerd. Samen met Itin werden er nog heel wat foto’s gemaakt.
Toen we naar huis wilden gaan, stond er voor iedereen een bakje met eten klaar. Rijst, kip, groente, een gekookt ei en sambal. Precies zoals een Indonesische maaltijd hoort te zijn. Iedereen kreeg een klein wit doosje mee en eenmaal thuis hebben we heerlijk gegeten van deze gezegende maaltijd.
Liefs Jeroen en Ivette